Η Ελλάδα είναι η 40η πιο δημοκρατική χώρα σε σύνολο 166, σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε το Economist Intelligence Unit για το 2015. Στο δε τομέα των πολιτικών ελευθεριών η Ελλάδα βαθμολογείται με 9,41 στα 10. Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα απέχει έτη φωτός, και εξηγούμαι.

Την Πέμπτη 26 Μαΐου 2016 με το Κέντρο Ευρω-Ασιατικών Μελετών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας διοργανώσαμε μια εκδήλωση με θέμα «Ο ρόλος των Ενόπλων Δυνάμεων στην αντιμετώπιση του προσφυγικού» με κεντρικό ομιλητή της εκδήλωσης το Διοικητή της 1ης Στρατιάς. Η εκδήλωση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ καθώς ένα ετερόκλητο πλήθος εξωπανεπιστημιακών “προσκεκλημένων” εισήλθε στην προγραμματισμένη για την εκδήλωση αίθουσα.

Με το έτσι θέλω διέλυσαν μια εκδήλωση με έναν ομιλητή υψηλού κύρους, για την οποία έτρεχαν πολλοί φοιτητές προκειμένου να υλοποιηθεί, απλά και μόνο επειδή στο θολωμένο τους μυαλό αυτοί έχουν το μονοπώλιο του δικαίου. Ως φαίνεται, τα ακραία αυτά στοιχεία, τόσο ανεκτικά σε θέματα διαφορετικότητας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων κ.ο.κ (τουλάχιστον αυτό ευαγγελίζονται με τα χαρτάκια τα οποία φρόντισαν να “διακοσμήσουν” το πάτωμα του Πανεπιστημίου), δεν μπορούν να ανεχτούν την άλλη γνώμη.

Δεν τους ενδιαφέρει ο διάλογος, δεν τους ενδιαφέρουν τα επιχειρήματα και ο εγγενής ωχαδερφισμός τους δεν τους επιτρέπει να είναι σε θέση να αντιληφθούν τίποτα, παρά την απεριόριστη και ανέκφραστη οργή τους. Δεν έχουν γνώμη για τίποτα, δεν πιστεύουν σε τίποτα, δεν προτείνουν τίποτα, δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για τίποτα. Ένα αμάλγαμα πρωτόγονου θυμού, ενα αίσθημα ότι φταίνε για τα πάντα οι άλλοι και μια ανάγκη επιβολής της γνώμης τους με κάθε μέσο και τρόπο. Αμφισβητούν κάθε τι που ακολουθεί κανόνες, σέβεται την πολυφωνία και τον πλουραλισμό, την ελεύθερη έκφραση, τη δημοκρατία. Εως εκεί φθάνουν οι δυνατότητες τους, οπότε ας μην τους κρίνουμε αυστηρά.

Και εδώ μπαίνει για πρώτη φορά η εξίσωση παραπληροφόρηση στο παιχνίδι. Χθες το βράδυ, δύο μέρες μετά από το συμβάν, ένας ιστότοπος, κατ’ ευφημισμόν στρατιωτικών θεμάτων, αλλά κατ’ ουσία κίτρινου τύπου, δημοσίευσε κείμενο που κάνει λόγο για 20 αναρχικούς που παραλίγο να «εξολοθρεύσουν» ολόκληρη την εκδήλωση. Δεδομένου ότι κανένας δημοσιογράφος δεν ήταν παρών στην εκδήλωση μπορεί ο καθένας να καταλάβει ότι τα δεδομένα είναι λέξεις που κάποιος μετέφερε.

Ως γνωστόν η δημοσιογραφική δεοντολογία ορίζει την ανάγκη για επιβεβαίωση της πληροφορίας. Και ποιος είναι ο πιο αρμόδιος για να επιβεβαιώσει πληροφορίες; Εννοείται ο φορέας που διοργάνωσε την εκδήλωση. Η εν λόγω αρχισυντάκτρια λοιπόν, όχι μόνο δεν ζήτησε πληροφορίες από τον αρμόδιο φορέα, αλλά διέγραψε και επανειλημμένα σχόλια φοιτητών που ήταν αυτόπτες μάρτυρες, που επενέβησαν όταν διαπίστωσαν ότι διαστρεβλώνεται η πραγματικότητα. Ανασκεύασε μερικώς ύστερα από παρέμβαση ενός άλλου αυτόπτη μάρτυρα, ειδήμονα στρατιωτικών θεμάτων, οπότε και δεν ήταν πλέον φρόνιμο να επιμένει στη στρεβλή αφήγησή της.

Απ όλα τα παραπάνω κάνεις μπορεί να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα. Τα δικά μου είναι τα εξής τρία. Πρώτον 350 μπαχαλάκηδες κάνουν κουμάντο στα ΑΕΙ χωρίς κανείς να είναι σε θέση να τους σταματήσει. Δεύτερον διάφοροι δημοσιογράφοι που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα δεν κρατάνε ούτε τους τύπους. Λένε απροκάλυπτα ψέματα και φιμώνουν την αντίθετη άποψη.

Τελευταίο και σημαντικότερο, οι αντιδημοκράτες και οι κιτρινιστές είναι αυτοί οι οποίοι, με τέτοιες πρακτικές, φροντίζουν επιμελώς να κρατάνε τη χώρα πίσω, κυρίως επειδή η πλειοψηφία είναι ανεκτική. Αυτό τελειώνει εδώ. Η πλειοψηφία δε θα είναι ποτέ ξανά σιωπηλή, και θα κάνουμε ότι χρειαστεί για νιώσουμε ξανά ασφαλείς και ελεύθεροι. Ήρθε η ώρα να βάλουμε αυτούς τους τύπους στο περιθώριο και τον κιτρινισμό έξω από το κάδρο της ενημέρωσης.