Τουρκικό πραξικόπημα και η επόμενη μέρα

Για τον προσεκτικό αναλυτή των διεθνών σχέσεων οι ενδείξεις για ένα επικείμενο πραξικόπημα στην Τουρκία υπήρχαν το τελευταίο χρονικό διάστημα. Σύμφωνα με την Έκθεση για τις εξελίξεις στον διεθνή περίγυρο της χώρας τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο της Έδρας Στρατηγικών Σπουδών ΓΕΕΘΑ «Θουκυδίδης» (σελ. 16-17) οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις είναι ενοχλημένες από τις εγχώριες και διεθνείς πολιτικές του Ερντογάν. Ωστόσο κανείς δε μπορούσε να προβλέψει το ποιος, το πότε και το πως.

Με την αποτυχημένη προσπάθεια πραξικοπήματος ξεκινάει στην Τουρκία μια ακόμα σειρά δράσεων που θα έχει ως στόχο να εξαφανίσει οργανωμένους πόλους αντίστασης στο καθεστώς Ερντογάν. Ο Ερντογάν έπεσε από αεροπλάνο και στάθηκε όρθιος και τώρα πιο ισχυρός από ποτέ είναι δεδομένο ότι θα «γονατίσει» όλους τους εγχώριους αντιπάλους του.

Τα στρατηγικά λάθη

Οι πραξικοπηματίες διέπραξαν μια σειρά λαθών τα οποία εξανέμησαν τις ισχνές πιθανότητες επικράτησης που είχαν πριν ξεκινήσουν.

Πρώτα απ’ όλα η ώρα που επέλεξαν να κινητοποιήσουν τα στρατεύματα ήταν ίσως το πιο ολέθριο λάθος τους. Στις 22:30 όλος ο κόσμος είναι ξύπνιος, πολίτες και στρατιωτικοί, και μπορούν να αντιδράσουν. Γι’ αυτό το λόγο όλα τα πραξικοπήματα γίνονται νύχτα, ώστε να τους πιάσουν κυριολεκτικά στον ύπνο.

Δεύτερον από τη στιγμή που ξεκίνησε το πραξικόπημα δεν έριξαν τις τηλεποικωνίες, τα social media και τα κανάλια. Με αυτόν τον τρόπο σε όλο τον κόσμο άνθρωποι ενημερώνονταν σε πραγματικό χρόνο για τα τεκταινόμενα. Έτσι κατάφερε ο Ερντογάν να βγεί με Facetime σε κεντρικό κανάλι και να καλέσει το κόσμο στο δρόμο, πράξη που αποτέλεσε το τελειωτικό χτύπημα στους πραξικοπηματίες.

Τρίτον πέραν του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας δε συνέλαβαν κανένα άλλο μέλος της στρατιωτικής ηγεσίας για να χρησιμοποιηθεί ως μέσο προπαγάνδας ή άσκησης πίεσης, αλλά κυρίως ούτε της πολιτειακής ηγεσίας προκειμένου να αφήσουν τους αντιπάλους τους ακέφαλους.

Τέλος δεν ήταν διατεθειμένοι να το τραβήξουν μέχρι τέλους. Για να επιτύχει ένα πραξικόπημα πρέπει να είσαι έτοιμος να φτάσεις στα άκρα, ακόμα και να σκοτώσεις πολίτες. Αυτοί όχι μόνο δεν ήταν, αλλά και σημεία έδειχναν ότι δεν είχαν τις κατάλληλες εντολές προκειμένου να επιτελέσουν το έργο του. Αυτό φάνηκε έντονα στο αεροδρόμιο Ατατούρκ της Κωνσταντινούπολης όπου τα άρματα μάχης αποχώρησαν με το που εμφανίστηκε μέγαλος αριθμός πολιτών που διαδήλωνε κατά του πραξικοπήματος.

Το γεγονός λοιπόν ότι η στρατιωτική ηγεσία και ο Ερντογάν τάχθηκαν κατά του πραξικοπήματος και τα κανάλια μπόρεσαν να το μεταδώσουν, ώθησαν τον λαό να ορθώσει το ανάστημα του. Και εκείνη τη στιγμή οι πραξικοπηματίες αποδείχθηκαν άνευροι. Σίγουρα γλίτωσε η Τουρκία από έναν αιματηρό εμφύλιο με απρόβλεπτες συνέπειες. Εδώ όμως φαίνεται ξεκάθαρα ότι αν δεν είσαι διατεθειμένος να διανύσεις ολόκληρη την απόσταση καλύτερα να μη ξεκινάς κάτι.

Σκιώδης ο ρόλος της MIT
Σύμφωνα με αντίστοιχη Έκθεση της Έδρας Στρατηγικών Σπουδών ΓΕΕΘΑ «Θουκυδίδης» για τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο  (σελ. 24) βλέπουμε ότι ο προϋπολογισμός της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφορίων της Τουρκίας (MIT) είναι αυξημένος κατά 48% σε σχέση με το 2015 και αγγίζει τα 500 εκατομμύρια ευρώ.

Είναι λοιπόν απορίας άξιο πώς η τουρκική κυβέρνηση δεν είχε γνώση για τα σχέδια των πραξικοπηματιών νωρίτερα. Όσο περνάνε οι ώρες και περισσότερα στοιχεία βλέπουν το φώς της δημοσιότητας, τόσο αυξάνονται οι θεωρίες ότι πρόκειται για ένα στημμένο πραξικόπημα καταδικασμένο να αποτύχει. Δυστυχώς, μάλλον δε θα το μάθουμε ποτέ.

Το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι ακόμα και αν το πραξικόπημα είχε πετύχει, η MIT δεν θα συντασσόταν μαζί τους εύκολα ή γρήγορα.

Η επόμενη μέρα για την ελληνική πλευρά.

Σίγουρα ο Ερντογάν επέστρεψε στην Τουρκία πιο ισχυρός από ποτέ. Με την τακτική του κατάφερε να σώσει τη θέση του και να ενισχύσει το κύρος του. Το μεγάλο όμως στοίχημα τώρα είναι να καταφέρει να πετύχει μια νίκη στο εξωτερικό για να μπορέσει να αποδείξει ότι έχει τον απόλυτο έλεγχο των τουρκικών δομών.

Οι ΗΠΑ ζητάνε αποδείξεις για τους ισχυρισμούς Ερντογάν αναφορικά με  την συμμετοχή του Φετουλάχ Γκιουλέν στο πραξικόπημα, ο οποίος βρίσκεται στις ΗΠΑ. Προκειμένου λοιπόν η Τουρκία να μη στραφεί κατά ΗΠΑ, μιας και οι ενέργειες Ομπάμα και Κέρυ ήταν καθοριστικές για την παραμονή του στην εξουσία, μπορεί να αλλάξει στόχευση. Ιστορικά, όταν η Τουρκία επιζητά μια νίκη στο διεθνές επίπεδο στρέφεται κατά της Ελλάδας.

Δε θα είναι απίθανο τις επόμενες μέρες ή ώρες να ακούσουμε ότι ελληνικός δάκτυλος κρύβεται πίσω από το αποτυχημένο πραξικόπημα. Κύρια γραμμή υπεράσπισης μιας τέτοιας θέσης θα είναι το γεγονός ότι οι τούρκοι στρατιώτες ζήτησαν πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα. Ένας τέτοιος ισχυρισμός είναι εξίσου δύσκολος να αποδειχθεί με τον ισχυρισμό για την εμπλοκή Γκιουλέν.

Η διαφορά έγκειται στον αποδέκτη του ισχυρισμού, και ο Ερντογάν, όπως και κάθε λογικός άνθρωπος, θα προτιμήσει να επιλέξει έναν ευκολότερο αντίπαλο. Η ελληνική πλευρά θα πρέπει να διαχειριστεί το ζήτημα του ασύλου με μεγάλη σύνεση, και με απόλυτπ σεβασμό στο διεθνές δίκαιο, λαμβάνοντας υπόψιν και το συμφέρον της. Εκτός αυτού πρέπει να είναι σε διαρκή επαγρύπνηση για μια αναμενόμενη τουρκική επιθετικότητα.

Η νέα εποχή Ερντογάν

Μπορούμε με ασφάλεια να υποθέσουμε ότι πλέον θα έχουμε δυο εποχές Ερντογάν. Μια προ αποτυχημένου πραξικοπήματος και μια τώρα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα. Αυτό σημαίνει δύο πράγματα.

Πρώτον είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Ερντογάν θα γίνει πανίσχυρος και θα δρα χωρίς κανέναν φραγμό. Κατάφερε να συγκρουστεί μετωπικά με το στρατό και να κερδίσει. Ήδη καρατομούνται πάνω απο 2700 δικαστές και κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει μέχρι που θα φτάσει.

Δεύτερον και πιο τρομακτικό, ο Ερντογάν, δικαιολογημένα πλέον θα φοβάται ακόμα και τη σκια του μήπως τον ανατρέψει. Φυσικά αυτό είναι απολύτως δικαιολογημένο, αλλά είναι επίφοβο να αντιδρά σε κάθε απειλή, πραγματική ή μη, με υπέρμετρη χρήση βιας. Κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει σε τεράστιες συγκρούσεις με ολέθριες συνέπειες στο εσωτερικό της Τουρκίας και στην ευρύτερη περιοχή.

Πλέον μόνο ο χρόνος θα δείξει τί θα γίνει. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε να εξελιχθούν τα γεγονότα και να τα παρακολουθούμε όσο πιο στενά μπορούμε, ως Ελλάδα, προκειμένου να αποφύγουμε δυσάρεστα απόνερα. Πάντως η κατάσταση ακόμα και αν δεν είναι η ιδεατή για την Ελλάδα, δεν είναι σίγουρα αυτό που λέμε worst case scenario.

Read More

Ολοκληρωτισμός και παραπληροφόρηση στην Ελλάδα του 2016

Η Ελλάδα είναι η 40η πιο δημοκρατική χώρα σε σύνολο 166, σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε το Economist Intelligence Unit για το 2015. Στο δε τομέα των πολιτικών ελευθεριών η Ελλάδα βαθμολογείται με 9,41 στα 10. Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα απέχει έτη φωτός, και εξηγούμαι.

Την Πέμπτη 26 Μαΐου 2016 με το Κέντρο Ευρω-Ασιατικών Μελετών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας διοργανώσαμε μια εκδήλωση με θέμα «Ο ρόλος των Ενόπλων Δυνάμεων στην αντιμετώπιση του προσφυγικού» με κεντρικό ομιλητή της εκδήλωσης το Διοικητή της 1ης Στρατιάς. Η εκδήλωση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ καθώς ένα ετερόκλητο πλήθος εξωπανεπιστημιακών “προσκεκλημένων” εισήλθε στην προγραμματισμένη για την εκδήλωση αίθουσα.

Με το έτσι θέλω διέλυσαν μια εκδήλωση με έναν ομιλητή υψηλού κύρους, για την οποία έτρεχαν πολλοί φοιτητές προκειμένου να υλοποιηθεί, απλά και μόνο επειδή στο θολωμένο τους μυαλό αυτοί έχουν το μονοπώλιο του δικαίου. Ως φαίνεται, τα ακραία αυτά στοιχεία, τόσο ανεκτικά σε θέματα διαφορετικότητας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων κ.ο.κ (τουλάχιστον αυτό ευαγγελίζονται με τα χαρτάκια τα οποία φρόντισαν να “διακοσμήσουν” το πάτωμα του Πανεπιστημίου), δεν μπορούν να ανεχτούν την άλλη γνώμη.

Δεν τους ενδιαφέρει ο διάλογος, δεν τους ενδιαφέρουν τα επιχειρήματα και ο εγγενής ωχαδερφισμός τους δεν τους επιτρέπει να είναι σε θέση να αντιληφθούν τίποτα, παρά την απεριόριστη και ανέκφραστη οργή τους. Δεν έχουν γνώμη για τίποτα, δεν πιστεύουν σε τίποτα, δεν προτείνουν τίποτα, δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για τίποτα. Ένα αμάλγαμα πρωτόγονου θυμού, ενα αίσθημα ότι φταίνε για τα πάντα οι άλλοι και μια ανάγκη επιβολής της γνώμης τους με κάθε μέσο και τρόπο. Αμφισβητούν κάθε τι που ακολουθεί κανόνες, σέβεται την πολυφωνία και τον πλουραλισμό, την ελεύθερη έκφραση, τη δημοκρατία. Εως εκεί φθάνουν οι δυνατότητες τους, οπότε ας μην τους κρίνουμε αυστηρά.

Και εδώ μπαίνει για πρώτη φορά η εξίσωση παραπληροφόρηση στο παιχνίδι. Χθες το βράδυ, δύο μέρες μετά από το συμβάν, ένας ιστότοπος, κατ’ ευφημισμόν στρατιωτικών θεμάτων, αλλά κατ’ ουσία κίτρινου τύπου, δημοσίευσε κείμενο που κάνει λόγο για 20 αναρχικούς που παραλίγο να «εξολοθρεύσουν» ολόκληρη την εκδήλωση. Δεδομένου ότι κανένας δημοσιογράφος δεν ήταν παρών στην εκδήλωση μπορεί ο καθένας να καταλάβει ότι τα δεδομένα είναι λέξεις που κάποιος μετέφερε.

Ως γνωστόν η δημοσιογραφική δεοντολογία ορίζει την ανάγκη για επιβεβαίωση της πληροφορίας. Και ποιος είναι ο πιο αρμόδιος για να επιβεβαιώσει πληροφορίες; Εννοείται ο φορέας που διοργάνωσε την εκδήλωση. Η εν λόγω αρχισυντάκτρια λοιπόν, όχι μόνο δεν ζήτησε πληροφορίες από τον αρμόδιο φορέα, αλλά διέγραψε και επανειλημμένα σχόλια φοιτητών που ήταν αυτόπτες μάρτυρες, που επενέβησαν όταν διαπίστωσαν ότι διαστρεβλώνεται η πραγματικότητα. Ανασκεύασε μερικώς ύστερα από παρέμβαση ενός άλλου αυτόπτη μάρτυρα, ειδήμονα στρατιωτικών θεμάτων, οπότε και δεν ήταν πλέον φρόνιμο να επιμένει στη στρεβλή αφήγησή της.

Απ όλα τα παραπάνω κάνεις μπορεί να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα. Τα δικά μου είναι τα εξής τρία. Πρώτον 350 μπαχαλάκηδες κάνουν κουμάντο στα ΑΕΙ χωρίς κανείς να είναι σε θέση να τους σταματήσει. Δεύτερον διάφοροι δημοσιογράφοι που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα δεν κρατάνε ούτε τους τύπους. Λένε απροκάλυπτα ψέματα και φιμώνουν την αντίθετη άποψη.

Τελευταίο και σημαντικότερο, οι αντιδημοκράτες και οι κιτρινιστές είναι αυτοί οι οποίοι, με τέτοιες πρακτικές, φροντίζουν επιμελώς να κρατάνε τη χώρα πίσω, κυρίως επειδή η πλειοψηφία είναι ανεκτική. Αυτό τελειώνει εδώ. Η πλειοψηφία δε θα είναι ποτέ ξανά σιωπηλή, και θα κάνουμε ότι χρειαστεί για νιώσουμε ξανά ασφαλείς και ελεύθεροι. Ήρθε η ώρα να βάλουμε αυτούς τους τύπους στο περιθώριο και τον κιτρινισμό έξω από το κάδρο της ενημέρωσης.

Read More

5+1 μαθήματα από τη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

1. Το αίμα των πνιγμένων είναι στα χέρια Ορμπάν-Ερντογάν

Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπάν, μέσω του εκπροσώπου του Ζόλταν Κόβατς, απέρριψε το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επανεγκατάσταση προσφύγων απευθείας σε ευρωπαϊκές χώρες από την Τουρκία. Γίνεται λοιπόν αντιληπτή η διάθεση του να αφήσει τους πρόσφυγες να πνιγούν, αντί να διευκολύνει την μετάβαση τους, καθυστερώντας ουσιαστικά το αναπόφευκτο. Επιπλέον, τις αισχρές δηλώσεις Ερντογάν περί 15.000 Αϊλάν τις θυμόμαστε όλοι.

2. Το δόγμα Αναστασιάδη καταρρέει.

Δεν πέρασαν ούτε δύο μήνες από την ημέρα που ο Κύπριος Πρόεδρος Νίκος Αναστασίαδης δήλωσε στο Νταβός ότι «Δεν θέλω να δώσω λανθασμένα μηνύματα, αλλά πιστεύω ότι το 2016 θα μπορούσε να είναι η χρονιά λύσης». Λίγες μέρες πριν από αυτό δήλωσε «Η λύση του κυπριακού θα είναι συμβιβασμός χωρίς νικητές και ηττημένους». Δυο βδομάδες πριν εκκίνησε τις διαδικασίες για να γίνουν τα τούρκικα επίσημη γλώσσα της ΕΕ. Είμαστε σίγουροι ότι αυτές οι ενέργειες θα λειτουργήσουν καταλυτικά ως προς τις διαπραγματεύσεις; Μήπως δώσει πατήματα και ανοίξει την όρεξη της Τουρκίας ακόμη παραπάνω;

3. Η Τουρκία προσπαθεί να επιτύχει τη συνέχιση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων δια της πλαγίας οδού

Λιγότερο από ένα μήνα πριν, στην παρουσίαση  των συμπερασμάτων της έκθεσής της εισηγήτριας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Κάτι Πίρι, για τη πρόοδο των μεταρρυθμίσεων στην Τουρκία είχε εκδηλωθεί η δυσαρέσκεια για την έλλειψη ουσιαστικής προόδου απο πλευράς Τουρκίας. Όχι μόνο αναφορικά με τις μεταρρυθμίσεις, αλλά και αναφορικά με προσφυγικό/μεταναστευτικό, κυπριακό, κουρδικό, κράτος δικαίου και ανθρώπινα δικαιώματα. Χθες το βράδυ η Τουρκία προσπάθησε να ανοίξει διάλογο για πέντε κεφάλαια που αφορούν την ενταξιακή της πορεία, χρησιμοποιώντας ως αντίβαρο το μεταναστατευτικό. Δυστυχώς στο κοινό ανακοινωθέν βλέπουμε ότι η Ένωση είναι διατεθημένη να ανοίξει τα κεφάλαια αυτά στο άμεσο μέλλον.

4. Η επί σειρά ετών πολιτική του κατευνασμού κατά τις Τουρκίας λειτουργεί εις βάρος μας

Χρόνια ολόκληρα η χώρα μας ακολουθεί μια πολιτική κατευνασμού αναφορικά με την Τουρκία. Χθες φάνηκε ένα παραπάνω γιατί αυτή η τακτική είναι επιζήμια. Η Τουρκία, μπήκε μέσα στη σύσκεψη με την πεποίθηση ότι η ίδια θα επιβάλει τόσο τους όρους, όσο και τα ζητήματα της συζήτησης. Απαίτησε υπέρογκα ποσά ως χρηματική βοήθεια και όλα αυτά στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία δεν είναι καν μέλος. Φαίνεται λοιπόν ότι η ακολουθούμενη πολιτική κατευνασμού έχει ανοίξει ακόμα περισσότερο την όρεξη στη γείτονα χώρα. Και κάπως έτσι αυτοί θα χρηματοδοτηθούν με 3 δις έως το 2018 ενώ η Ελλάδα με 700εκ έως το 2020.

5. Η Γερμανία έχει επιλέξει συμμάχους

Ενώ οι εκλογές της 13ης Μαρτίου στα κρίσιμα κρατίδια Βάδης – Βυρτεμβέργης, Ρηνανίας – Παλατινάτου και Σαξωνίας – Άνχαλτ πλησιάζουν, η εικόνα της Καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ έχει υποστεί σημαντικά πλήγματα. Προκειμένου λοιπόν να ενισχύσει το ηγετικό της προφίλ έβαλε άλλους να κάνουν αυτό που λέμε «τη βρώμικη δουλειά». Άφησε άλλες χώρες να βγουν μπροστά με ακραίες θέσεις και ίδια επενέβη ως ειρηνοποιός και κράτησε τις ισορροπίες μεταξύ των «σκληρών» και των «απροσάρμοστων». Έδειξε λοιπόν χθες το βράδυ ότι είναι η ηγέτης της οποίας ο λόγος περνάει ακόμα. Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι τέτοιο παιχνίδι στήνεται μόνο με κάποιον που είναι πραγματικά κοντά σου.

+1. Η κοινή λογική, δεν είναι τόσο κοινή τελικά

Σύμφωνα με το σχέδιο που αποφασίστηκε χθες όσοι βρίσκονται στην Τουρκία προηγούνται για μετεγκατάσταση στην ΕΕ, έναντι αυτών που έφτασαν εδώ. Δηλαδή αυτοί που βρίσκονται τώρα στην Ειδομένη πρέπει να ακολουθήσουν την αντίστροφη πορεία, προς τα παράλια της Τουρκίας και να λάβουν εκ νέου «αριθμό προτεραιότητας». Αυτό που πρέπει δε να υπολογίσουμε ακόμα περισσότερο είναι το κόστος που είχαν οι άνθρωποι αυτοί για να φτασουν στην Ειδομένη, που τους ζητάμε να το εγκαταλείψουν και να επιστρέψουν στην Τουρκία με την υπόσχεση και μόνο ότι θα πάνε στην Ευρώπη.

Read More

Η σημασία των απεργιακών κινητοποιήσεων

Τα προηγούμενα χρόνια ως λαός είχαμε συνηθίσει στις μεγαλειώδεις παλλαϊκές συγκεντρώσεις των 100 ατόμων. Είναι γεγονός ότι η αριστερά, συνολικά, καθώς και συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες κατεύφευγαν στις απεργιακές κινητοποιήσεις για πολλούς λόγους. Άλλες φορές με πιο δίκαια αιτήματα, άλλες φορές προσπαθώντας να προστατέψουν συντεχνιακά κεκτημένα.

Read More

Ο Obama εξουσιοδοτεί τις Ειδικές Δυνάμεις και τη CIA να διεξάγουν δολοφονίες στη Συρία

Σύμφωνα με δημοσιεύματα που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες η CIA ξεκίνησε τη συνεργασία της με τις Ειδικές Δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτείων της Αμερικής σε ένα πρόγραμμα στοχευμένων δολοφονιών, κατά υψηλόβαθμων στελεχών του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) και άλλων παραστρατιωτικών οργανώσεων στη Συρία. Το πρόγραμμα, που φέρει την υπογραφή του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, Barack Obama, έχει περιορισμένο εύρος εφαρμογής και μέχρι στιγμής έχει εμπλακεί σε λίγα χτυπήματα κατά υπόπτων παραστρατιωτικών. 

Read More

Μυστικό πρόγραμμα έδινε στη CIA άμεση πρόσβαση σε γερμανικές τηλεπικοινωνίες

Η CIA είχε άμεση και αφιλτράριστη πρόσβαση σε τηλεποικωνιακά δεδομένα που αντάλλαζαν μεταξύ τους Γερμανοί πολίτες, σύμφωνα με δημοσίευμα του γερμανικού τύπου στις 5 Σεπτεμβρίου 2015. Το πρόγραμμα με την κωδική ονομασία GLOTAIC, αποτελούσε μια σύμπραξη μεταξύ της CIA και της BND, της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών της Γερμανίας. Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, που αποκάλυψε την ύπαρξη του προγράμματος την προηγούμενη βδομάδα, το πρόγραμμα διήρκεσε από το 2004 μέχρι το 2006. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, δόθηκε πρόσβαση στη CIA σε δεδομένα τηλεφώνων και fax, που διακινούνται μέσω του αμερικανικού τηλεπικοινωνιακού παρόχου MCI Communications, θυγατρική του αμερικανικού κολοσσού Verizon Communications. Στην αμερικανικών συμφερόντων εταιρεία ανήκει μια εγκάτασταση μεταγωγής δικτύου στη γερμανική πόλη Hilden, 15χλμ ανατολικά του Düsseldorf, κοντά στα γερμανοολλανδικά σύνορα.

Read More

Η οχλοκρατία ως κυρίαρχο ελληνικό πολίτευμα

Τα πολιτεύματα, κατά Αριστοτέλη, κατατάσσονται ανάλογα με την ικανότητα και τη δυνατότητα τους να απονέμουν δικαιοσύνη. Τα πολιτεύματα εμφανίζονται είτε με την ιδανική, είτε με τη διεφθαρμένη μορφή τους. Όταν καταστρατηγούνται νόμοι και θεσμοί τα ιδανικά πολιτεύματα μετασχηματίζονται σε διεφθαρμένα. Εν προκειμένω θα μας απασχολήσει το δίπολο Πολιτεία (ή Ορθολογική Δημοκρατία) και Οχλοκρατία, οι δύο μορφές δηλαδή του υφιστάμενου πολιτεύματος στη χώρα μας.

Η πολιτεία χαρακτηρίζεται από την αρετή, την αριστεία, την αξιοπρέπεια, την κοινωνική και πολιτική συνείδηση, την τιμιότητα, την άμιλλα, την αλληλεγγύη, και άλλα πολλά, αδύνατο να χωρέσουν σε μερικές γραμμές. Όταν λοιπόν αυτές οι αξίες δεσπόζουν σε μία πολιτεία, τόσο σε θεσμούς, όσο και σε πολίτες, έχουμε τη δημοκρατία στην πιο όμορφη και αγνή έκφανσή της. Έχουμε μια δημοκρατία ικανή να οικοδομήσει, να ανθίσει και να διαπρέψει εν γένει.

Στη χώρα μας όμως, καθόλη τη διάρκεια της σύγχρονης ιστορίας οι παραπάνω αξίες καταστρατηγήθηκαν, άλλοτε περισσότερο, άλλοτε λιγότερο, ωστόσο σε καμμία περίοδο δεν είχαμε την ορθολογική έκραση της πολιτείας. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, τα γρανιτένια χρόνια της οικονομικής κρίσης το ποσοστό των απαίδευτων με πτυχία έχει εκτοξευτεί σε δυσθεώρητα ύψη. Διαφθείραμε δηλαδή την ίδια την υπόσταση της πολιτεία, οδηγούμενοι αφ' εαυτού μας και άνευ αντίδρασης στην οχλοκρατία. Αυτό συντελέστηκε με πολλούς τρόπους, όπως το βόλεμα των υμετέρων, τη καλλιέργεια της νοοτροπίας της φοροδιαφυγής, αλλά κυρίως με την επικρότηση και επιβράβευση του ανεύθυνου πολιτικού λόγου.

Η οχλοκρατία εμφανίζεται όταν συντελεστεί μια άμεση και ταχεία διεύρυνση της συμμετοχής των πλατιών μαζών στα κοινά. Το σοκ που υφίστανται η μάζες τόσο από την έλλειψη παίδευσης και πολιτικής αντίληψης, όσο από την απότομη δυνατότητα συμμετοχής τους στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, συμβάλλει στην δημιουργία ενός κοινού, απροστάτευτου από τις αδηφάγες ορέξεις επικίνδυνων δημαγωγών. 

Το χειρότερο χτύπημα για την πολιτεία, και συνεπώς για το έθνος, είναι η προσπάθεια των μαζών να αναταρράξουν το σύστημα και να το θέσουν υπό τον άμεσο έλεγχο τους. Η ανευθυνότητα όμως, καθώς και ο πολιτικός αναλφαβητισμός που διακρίνει τις μάζες, οδηγεί στη σταθεροποίηση της οχλοκρατίας. Ο προαναφερθείς πολιτικός αναλφαβιτισμός σε συνδυασμό με τα "συβαρίτικα" σύνδρομα και την προσπάθεια της υποταγής του "εμείς" στο "εγώ" οδηγεί στην εγκαθίδρυση της φασιστικής βαρβαρότητας που βιώνουμε τώρα. Η κραυγή για ελευθερία, δικαιοσύνη και ισότητα μετατρέπεται σε υπεριδιοτελή συμπεριφορά που υπονομεύει τη πολιτεία, το έθνος αλλά και τον πιο σκληρό πυρήνα του κοινωνικού συμβολαίου.

Στην παρούσα εποχή της φασιστικής βαρβαρότητας, κάθε κραυγή αγωνίας των αρίστων και σοφών για την πορεία της πολιτείας είναι καταδικασμένη να πνιγεί στη λίμνη της σιωπής. Τα ρετάλια κακότροπων σκέψεων, αυτοί που καταδικάζουν την πολιτεία και όλους εμάς μέσα στο βούρκο της απέραντης μετριότητας, ως μονάδες ενός όχλου και όχι ως πολίτες, φροντίζουν επιμελώς να επιτίθενται, να αποκρύπτουν και να καταστρέφουν το ακροθίνιον της πνευματικής διανόησης, την ελπίδα δηλαδή για την φώτιση των εν σπηλαίω παροικούντων.

Ανεξαρτήτως όμως του πόσο βυσσοδομούν και μηχανορραφούν για να πνίξουν τις φωνές που αναζητούν, επιδιώκουν και μάχονται για την πολιτεία, δε θα καταφέρουν ποτέ να τις κάνουν να σιωπήσουν. Είναι σίγουρο ότι οι φωνές αυτές θα ηττηθούν στον αγώνα τους για την ουτοπία της ιδανικής πολιτείας, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε τη πολυτέλεια να κάνουμε ούτε βήμα πίσω. Τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος αποδεικνύουν περίτρανα την επικράτηση της οχλοκρατίας, τόσο στη πλευρά του όχι, όσο και του ναι.

Η κύρια λοιπόν στόχευση της ελληνικής πνευματικής ελιτ οφείλει να είναι η δημοκρατική διαπαιδαγώγηση των μαζών. Έφτασε η ύστατη ώρα να αντιληφθούν όλοι ότι σε μια δημοκρατία εκτός από δικαιώματα, έχουν και υποχρεώσεις από τις οποίες απορρέουν ευθύνες.

Read More

Ο ελληνικός Ρουβίκωνας

Το 49 π.Χ. ο Ιούλιος Καίσαρας σταμάτησε το στρατό του στην όχθη του ποταμού Ρουβίκωνα στη Βόρεια Ιταλία. Σύμφωνα με τον Γάιο Σουητώνιο Τράγκυλλο σταμάτησε σε μια στιγμή δισταγμού, πρίν ξεκινήσει να βαδίζει μέσα απο τα νερά του ποταμού, προς τη Ρώμη, με την αθάνατη φάση "Ο κύβος ερρίφθει". Με την απόφαση του να παραβιάσει έναν αρχαίο ρωμαϊκό νόμο που απαγόρευε σε κάθε στρατηγό να περάσει το Ρουβίκωνα με το στρατό του, ο Καίσαρας έκανε τη σύγκρουση αναπόφευκτη. Έκτοτε η φράση "διάβαση του Ρουβίκωνα" συμβολίζει ένα σημείο χωρίς επιστροφή, όταν πλέον η ώρα της περισυλλογής έχει περάσει και η δράση είναι πρό των πυλών. 

Όταν οι άνθρωποι νομίζουν ότι έχουν διαβεί έναν ψυχολογικό Ρουβίκωνα και αναμένουν μια επικείμενη σύγκρουση, αλλάζουν τον τρόπο σκέψης τους από αυτό που οι ψυχολόγοι αποκαλούν προμελετημένος σε συντελεστικό. Αυτό πυροδοτεί μια σειρά ψυχολογικών προκαταλείψεων, η συχνότερη από τις οποίες είναι η υπέρμετρη αυτοπεποίθηση. Αυτές οι προκαταλήψεις συνεπάγονται πιο επιθετικό ή κινδυνώδη στρατηγικό σχεδιασμό. Επιπλέον, όταν οι δρώντες θεωρούν ότι οι σύγκρουση είναι αναπόφευκτη, όταν ακόμα δεν είναι σίγουρο γεγονός, η αλλαγή σε συντελεστικό τρόπο σκέψης μπορεί να αποτελέσει έναυσμα της σύγκρουσης. Αυτό γίνεται με τη μεγαλοποίηση της πιθανότητα στρατηγικής νικης, που ουσιαστικά ενθαρρύνουν προκλητικές πολιτικές. 

Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου θα συνιστά τον ελληνικό Ρουβίκωνα, το σημείο χωρίς επιστροφή στην Ελλάδα της κρίσης. Φτάνοντας στο δημοψήφισμα, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του, οι ψυχολογικές διεργασίες που απορρέουν απο αυτό θα επηρεάσουν λαό και κυβέρνηση. Πιο ορθά την οποιαδήποτε κυβέρνηση, είτε δηλαδή παραμείνει η ίδια, είτε προσχωρήσει σε εκλογές και σε αντικατάστασή της. 

Στο σενάριο του όχι, οπλισμένοι όλοι με μια πλαστή παραφουσκωμένη αυτοπεποίθηση μπορεί να οδηγηθούμε στην ολική ρήξη και την έξοδο μας, όχι μόνο από τη νομισματική ένωση, αλλά από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολο της. Στο σενάριο του ναι, είτε θα πάμε στη χειρότερη φορομπηχτική πολιτική που έχει υπάρξει, μιας και η κυβέρνηση θα δέχεται τα πάντα αδιαπραγμάτευτα, είτε θα πάμε σε εκλογές που θα πάνε τη χώρα ακόμα πιο πίσω.

Υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο στο οποίο η υιοθέτηση του συντελεστικού τρόπου σκέψης τις παραμονές της σύγκρουσης μπορεί να αποδειχθεί επωφελές για τη μία πλευρά. Αυτός ο τρόπος σκέψεις μπορεί να βοηθήσει τους δρώντες να μοχθήσουν εντονότερα, να αγνοήσουν τις περισπάσεις, να επιμείνουν παρά τις αντιξοότητες και να επιτύχουν δύσκολους άθλους. Όπως έγραψε και ο Carl von Clauzewitz, "Στη σύγκρουση, στην τόλμη πρέπει να αποδοθεί μια δύναμη πέρα και πάνω από επιτυχημένους υπολογισμούς που περιλαμβάνουν χώρο, χρόνο και μέγεθος των δυνάμεων, γιατί όπου διατηρεί την υπεροπλία, θα χρησιμοποιήσει το πλεονέτκημα που έχει απέναντι στην αδυναμία των αντιπάλων της"

Υπάρχει όμως μια λεπτή διαχωριστική γραμμή μεταξύ τόλμης και την ανάληψη υπερβολικά μεγάλου ρίσκου. Ο συντελεστικός τρόπος σκέψης μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνα υπέρμετρη αυτοπεποίθηση, πράγμα που αυξάνει τη πιθανότητα τη σύγκρουσης απέναντι σε αντιπάλουν που υπερτερούν και ευνοεί τον ριψοκίνδυνο και παράτολμο στρατηγικό σχεδιασμό. Η Ελλάδα και ειδικότερα ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να ξεπεράσει τη λεπτή αυτή διαχωριστική γραμμή, η οποία μπορεί να αποτελέσει την ειδοποιό διαφορά μεταξύ επιβίωσης και καταστροφής.

Κλείνοντας δε θα μπω στη λογική να πώ ναι ή όχι. Θεωρώ τις δύο επιλογές εξίσου καταστροφικές για τη χώρα και σε κάθε περίπτωση ο χαμένος είναι ο ελληνικός λαός. Αυτό που πρέπει να διατηρήσουμε όλοι κατά νου είναι ότι σε περιόδους μεγάλης δοκιμασίας, όπως οι καιροί που ζούμε τώρα, η επιβίωση μας ως συλλογικότητα εξαρτάται από την ενότητα και την ομοψυχία μας. Μιας και οι αναμνήσεις του συμμοριτόπολεμου είναι ακόμα νωπές ας γίνουν μαθήματα για την αποφυγή παραπάνω μελανών σελίδων νεοελληνικής ιστορίας.

Read More

Κάτω τα χέρια άπ' τη Χρυσή Αυγή

Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ το δικαίωμά σου να το λες

~Βολταίρος

Με αυτήν την ιδιαίτερη ρήση, ένας από τους μεγάλους διαφωτιστές, ο Βολταίρος προσπάθησε να καταδείξει στους συνανθρώπους του τη σημασία και την αναγκαιότητα της ελευθερίας άποψης και έκφρασης. Δυστυχώς, όπως λένε τα ιστορικά κείμενα, οι ιδέες του Διαφωτισμού άργησαν να διαδωθούν στην Ελλάδα, λόγω της Τουρκοκρατίας. Προσωπικά πιστεύω ότι άργησαν ακόμα περισσότερο. Εν έτει 2013 οι, γαλουχημένοι στη δημοκρατία, συμπολίτες δεν μπορούν να αντιληφθούν και να εκτιμήσουν το δικαίωμα στην ελέυθερη έκφραση.

Read More

Εμείς δημιουργούμε τη ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ του αύριο

 Τοποθέτηση μου στην τελετή έναρξης του Μοντέλου Προσομοίωσης των διεργασιών της UNESCO (SimUnesCO) που πραγματοποιήθηκε από τις 21 έως τις 24 Αυγούστου 2013 στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο στην Κέρκυρα.

Read More